ADSL
ADSL is de afkorting van Asymmetric Digital Subscriber Line (ook bekend als Asymmetric Digital Subscriber Loop). Het is een standaard voor een digitale technologie die snellere datacommunicatie over een telefoonlijn van koperdraad toelaat. Daar de datasnelheid bij de ADSL-technologie hoger ligt dan met een conventionele analoge modem noemen we dit ook wel een breedbandtechnologie. ADSL laat toe om een breedbandverbinding tot stand te brengen tussen twee telefoonaansluitingen via het bestaande PSTN- of ISDN-telefonienetwerk. Met ADSL is de snelheid waarmee een internetgebruiker data kan ontvangen (downstream) groter dan de snelheid waarmee diezelfde gebruiker data kan versturen (upstream). Dit is dan ook de reden van het woord Asymmetrisch in de afkorting ADSL. Wie data met dezelfde snelheid wil kunnen versturen en ontvangen moet de SDSL-technologie gebruiken.
In België en Nederland kregen veel gezinnen aan het einde van de 20e eeuw toegang tot het Internet via inbelverbindingen met de analoge modem of ISDN-modem. Bij de opkomst van de breedbandtechnologie (xDSL-technologie) werd het mogelijk met hetzelfde paar koperdraden dat voor analoge telefonie of ISDN werd gebruikt, sneller internetverkeer te realiseren. De xDSL-technologie is een succes omdat het wordt gesteund door de telefonie-operatoren, omdat deze hun bestaande netwerk van koperkabels konden blijven behouden en snellere datacommunicatie konden aanbieden door toevoeging van componenten die de breedbandverbinding over de bestaande koperdraden tot stand kunnen brengen.
Inhoud |
[bewerk] Kenmerken
ADSL is in tegenstelling tot SDSL een asymmetrische DSL-variant. Dit vanwege zijn niet-symmetrische verdeling van de bandbreedte; voor upstream en downstream zijn verschillende bandbreedtes beschikbaar (bijv. 128 kbit/s voor uploaden en 2 Mbit/s voor downloaden). De maximale upstream is 1 Mbit/s, de maximale downstream 7,8 Mbit/s (vaak afgerond tot 8 Mbit/s). De afstand tot de wijkcentrale is maximaal rond 8 km. Bij langere afstand dan 4 km. neemt de snelheid en kwaliteit van het signaal snel af. Snelle varianten van ADSL zijn VDSL en sinds kort ook ADSL2 dewelke een aantal verbeteringen inhoudt en met bepaalde extra eigenschappen die in de toekomst benut zullen worden zoals power saving en dynamische synchronisatie aanpassingen op basis van de signal to noise ratio. Ook reach extended adsl zou toelaten om betere capaciteiten te behalen op langere afstanden tussen 6 a 7 km (bv. 1 Mbit waar je met gewone adsl mogelijk niet meer als 512kb kan halen) ADSL2+ dat een maximale downstream van 24 Mbit/s kan behalen, hierbij geldt ook weer dat bij een langere afstand van meer dan 1km tot de wijkcentrale het signaal van ADSL2(+) sterk afneemt.
[bewerk] Functie
Een ADSL-verbinding biedt toegang tot een ATM-netwerk. Zoals ADSL normaal geïmplementeerd is, maakt het ADSL-modem een verbinding met een DSLAM via het ATM-netwerk van de telecomaanbieder aan de internetaanbieder. Over deze ATM-verbinding wordt vervolgens TCP/IP-verkeer getunneld.
[bewerk] Splitter
Een reeds aanwezige telefoonlijn wordt door een splitter in twee banden gesplitst: een voor de telefoongesprekken en een voor de internetverbinding. De splitter heeft hiervoor ook twee uitgangen: een voor de bestaande telefoonaansluiting (ISDN of PSTN) en een voor de ADSL-modem. Deze splitter is noodzakelijk om onderlinge interferentie tussen de ADSL modem en de telefoontoestellen te minimaliseren.
[bewerk] Modem
Een ADSL-modem is een toestel (of insteekkaart voor de computer) dat de verbinding legt tussen de splitter en de computer. De belangrijkste soorten zijn de ethernet-modem, de USB-modem en de PCI-insteekkaartmodem. De gebruikte modulaties zijn anders dan bij traditionele telefoonmodems, maar het digitale signaal wordt volgens dezelfde principes tot een analoog signaal gemoduleerd alvorens het op de lijn wordt gezet.
Tegenwoordig wordt vaak een toestel gebruikt dat men kortweg "Router" noemt, maar dat in feite een combinatie is van volgende onderdelen:
Hiermee kunnen er meerdere computers (in een thuisnetwerkje) op één ADSL-aansluiting van Internet worden voorzien.
[bewerk] Techniek
Een normaal analoog telefoonsignaal heeft een frequentiebereik van 300 tot 3100 hertz en kan daar met een modem ongeveer 33 kbit/s overheen sturen en maximaal 56 kbit/s ontvangen. De gebruikte kabel naar de centrale kan vaak veel hogere frequenties aan, maar de demping is voor die frequenties niet gespecificeerd. Ook is de demping variabel naar gelang de kwaliteit en lengte van de kabel en de aanwezigheid van andere storingsbronnen (denk aan naastliggende aderparen). Het is dus niet mogelijk van te voren te bepalen hoe een signaal gemoduleerd moet worden om het hele bereik optimaal te benutten. ADSL verdeelt nu de frequentieband van 25,875 kHz tot 1104 kHz in vele kleine bandjes van 4,3125 kHz, en bepaalt voor elk van die bandjes de kwaliteit van de overdracht. Voor de te gebruiken transmissiesnelheid worden genoeg bandjes van voldoende kwaliteit uitgekozen en apart gemoduleerd. Zonodig wordt er tussentijds van bandje gewisseld als de omstandigheden dat vereisen. Ook kan het voorkomen dat er niet genoeg bandjes van voldoende kwaliteit beschikbaar zijn; in dat geval kan de gevraagde snelheid niet gehaald worden.
De splitter bestaat uit een relatief eenvoudig tweewegfilter dat de lage frequenties naar de analoge telefoonlijn stuurt en de hoge frequenties naar de ADSL-modem.
[bewerk] Annex A, Annex B
ADSL kan volgens de Annex A of volgens de Annex B methode op een telefoonlijn geplaatst worden. Annex A gebruikt iets meer bandbreedte, en wordt bijgevolg in de meeste landen toegepast op analoge telefoonlijnen. Omdat een ISDN lijn al een stuk van de door Annex A gebruikte bandbreedte in gebruik heeft, kan op een ISDN lijn enkel Annex B ADSL gebruikt worden.
In België en Nederland wordt Annex A ADSL toegepast op analoge telefoonlijnen, en Annex B ADSL op ISDN telefoonlijnen.
In Duitsland wordt enkel Annex B ADSL toegepast. Dit heeft het kleine nadeel dat er iets minder bandbreedte beschikbaar is voor ADSL (in feite is er een stukje ongebruikte bandbreedte wanneer men Annex B op een analoge telefoonlijn toepast), maar heeft als grote voordeel dat er slechts één uitvoering nodig is van een ADSL modem (kan dus leiden tot lagere produktiekosten). Gebruikers die omschakelen van ISDN naar analoog (of omgekeerd, uiteraard) moeten dus geen nieuwe ADSL hardware aanschaffen.
