Демокрит
Од Википедија, слободна енциклопедија
Демокрит од Абдера (околу 460-370 п.н.е.) е најизразит преставник на материјализмот во антиката. Тој неговото богатство го потрошил патувајќи по Египет, Вавилон и Грција. Тој сметал дека постојат битие и небитие. На битието гледал како на сетилно достапна објективна состојба на светот. Битието, според него, е деливо. Меѓутоа делењето не може да оди до бесконечност, туку мора да запре на некои делчиња што не можат понатаму да се делат. Нив Демокрит ги нарекол атоми (неделиво). За да докаже дека постојат атомите се служи со еден аргумент на Зенон. Тој образложува: ,,Ако предметите бесконечно се делат на се поситни и поситни делчиња, тогаш ќе има бесконечен број делчиња. Ако тие имаат големина колку и да е мала, збирот од бесконечно ситни делчиња ќе даде бесконечно голем предмет. Но и овие делчиња да немаат големина, тогаш збирот на бесконечен број делчиња на еден предмет што немаат големина дава предмет без големина". И така претпоставката дека деливоста на секој предмет оди до бесконечност е невозможна (апсурдна), според тоа логички следи дека секој предмет кој има определена големина е составен од атоми. За атомите не можеме да речеме ништо друго освен дека се битие. Тие се концентрација на битието, апсолутна набиеност. Спојувајќи се, атомите, кои, поради тоа што се мали се сетилно недостапни, ги градат сложените тела кои го минуваат прагот на осетливоста и се достапни на сетилното познание. Сложените тела се составени од битие и небитие, од атоми и од празнина.
