Puebla
E Vicipaedia
Status Liber et Autonomus Pueblae | |
Caput |
Civitas Pueblae |
Urbs maxima |
Civitas Pueblae |
Gubernator |
Marius Marin Torres |
Linguae publicae |
Hispanica |
Superficies - Tota |
34,251 km² |
Numerus civium - 2000 Census |
5,450,000 |
Regio temporis | {{{RegioTemporis}}} |
Locus (Sept-Medit) | {{{LocusSA}}} |
Locus (Occ-Orient) | {{{LocusOO}}} |
Latitudo Longitudo |
{{{Latitudo}}} km {{{Longitudo}}} km |
Puebla est unus e XXXII statibus Mexici, locatus in regione centrale-orientale rei publicae. Caput eius est civitas Pueblae, aut Puebla Caesaraugustae (hispanice: Puebla de Zaragoza), sive etiam Puebla Angelorum, vel Angelopolis. Conterminus est ad orientem statui Veracrucis, ad occidentem statui Mexici, Hidalgo, Tlaxcalae et Proeliatori. Puebla nullum litorem habet et orographiam valde inconditam offeret.
Index |
[recensere] Toponimia
Statui caput nominem dat, Heroica Puebla Caesaraugustae, conditum ab Hispanis colonis 7 aprilis 1531 cum nomine Puebla, Civitate Angelorum. Fabula est quae narrat quomodo angeli episcopum Tlaxcalae in somnis visitaverunt et ei monstraverunt locum ubi oppidum erigere novum. Angeli deinde cum filis aureis argenteisque vias oppidi delineaverunt. In memoriam horum, signum civitati concessum a Carolo V, Hispaniae Rege et Imperatore Sacri Romani Imperii, ecclesiam habet, quinque cum turribus, sustentatam ab angelis duobus; habet etiam latinam inscriptionem Libri Psalmorum (Ps. 90.2): Angelis suis Deus mandavit de te ut custodeant te in omnibus tuis viis.
[recensere] Historia
[recensere] Puebla ante Hispanos adventos
In statu Pueblae vallis Tehuacanensis est, regio nunc arida et inhospita, quae olim fuit praecipuus locus humanae ocupationis et in hoc loco primum mays colitur. Saeculo duodecimo a.C.n. vallis Pueblae habitabatur agricolis gentibus commercium exercentibus: Amalucane, Totimehuacane, Cholula, et caetera.
[recensere] Puebla sub Hispanica dominatione
[recensere] De Bello Poblano
[recensere] Geographia
In medio status vallis est Poblana-Tlaxcalteca, ubi Angelopolis sugit; vallis plana et ampla, montibus circumdata. Nivei Montes sunt ad occidentem, Montes Orientales ad orientem, Montes Tlaxcalteci ad septentrionem et Montes Mixteci ad regionem austri. Inter Pueblae civitates eminent Puebla Caesaragusta, Teziutlan, Sanctus Martinus Texmelucan, Tehuacan, Huauchinangum, Liberi, Atlixcum, Cholula, Xicotepecum, Tecamachalcum et Cuetzalan. Septuaginta duo flumina irrgigant statum inter quae Pantepecum, Sancti Marci, Necaxa, Apulcum, Atoyacum, Tehuacan (cujus fontes optima ad salutem aqua mamant), Coyolapa et Nexapa sunt. In Puebla sunt altissimi montes rei publicae: Citlaltepetlis (Mons Stellae aut Acumen Orizabae) ad orientem, Popocatepetlis (Mons fumans) et Iztaccihuatlis (Mulier dormiens) ad occidentem, et Malintzin in medio status.