Wislawa Szymborska
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Wisława Szymborska (f. 2. júlí 1923 í Bnin hjá Poznań) er pólskt ljóðskáld og þýðandi.
Eftir bernskuár í Toruń fluttist hún með fjölskyldu sinni til Krakár árið 1931 og hefur búið þar síðan. Hún nam pólsku og félagsfræði við Jagiellonska háskólann þar í borg milli 1945 og 1948.
Fyrsta ljóðið hennar - Szukam słowa (ég leita orðsins) - birtist í dagblaði árið 1945.
1954 hlaut Szymborska bókmenntaverðlaun Krakárborgar, verðlaun pólska menningarmálaráðuneytisins 1963, Siegmund-Kallenbach-verðlaunin 1990, Goethe-verðlaunin 1991, og Herder-verðlaunin 1995. Sama ár var hún gerð að heiðursdoktor við Adam-Mickiewicz-háskólann í Poznań. Bókmenntaverðlaun Nóbels hlaut hún árið 1996.
[breyta] Helstu verk:
- Dlatego żyjemy (Þess vegna lifum við) (1952)
- Pytania zadawane sobie (Spurningar til sjálfrar mín) (1954)
- Wołanie do Yeti (Kall til snjómannsins) (1957)
- Sól (Salt) (1962)
- 101 wierszy (101 kvæði) (1966)
- Sto pociech (Drepfyndið) (1967)
- Poezje wybrane (Valin ljóð) (1967)
- Wszelki wypadek (Gæti gerst) (1972)
- Wielka liczba (Mikill fjöldi) (1976)
- Ludzie na moście (Fólkið á brúnni) (1986)
- Poezje: Poems (Ljóðmæli, pólsk - ensk útgáfa) (1989)
- Lektury nadobowiązkowe (Ekki skyldulesning, - pistlasafn) (1992)
- Koniec i początek (Endir og upphaf) (1993)
- Widok z ziarnkiem piasku (Útsýni með sandkorni) (1996)
- Sto wierszy - sto pociech (Hundrað kvæði til að hlæja að) (1997)
- Chwila (Augnablik) (2002)
- Rymowanki dla dużych dzieci (Rímur fyrir stóru börnin) (2003)
