پشتخه جابر
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
پشتخه جابر نام پشته‌ای است در بادیه جنوبی کوخرد و در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع است. این پشته در بخش کوخرد شهرستان بستک واقع می‌‌باشد. پشتخه واژه‌ای است در گویش فارسی لارستانی و معنی آن پشته، پشتواره، ارتفاعی نه بس بلند از زمین، تل، تپه، توده، نجد و ربوه است. پشته درست بهمان معنی نجد که معمولاً فلات گویند، در پارسی دری و در برخی گویشهای محلی بکار رفته است. همچنین در گویش کوخِردی در هرمزگان بکار می‌رود.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] محدوده پشتخه جابر
از طرف شمال نخلستان جابر و رودخانه مهران، و از طرف جنوب تنب جابر و « کوه زیر » واز طرف مغرب کل کادی و درواه خور زُهرُو، واز سمت مشرق به پشتخه باغ زرد منتهی می‌شود.
[ویرایش] نخلستان جابر
نخلستان گسترده جابر از سمت شمال پشته واقع شده است، نخلها سربفلک کشیده و صد ها چاهای آب قدیمی که سالیان پیش نخلهای جابر را آب یاری می کرده است، درخت های تنوهمند کنار وسمر و جز، و همچنین در پشتخه جابر 2 باب آب انبار «برکه» وجود دارد.
[ویرایش] نام گذاری
می گویند حاجی جابر گَپ نامی اولین کسی بوده که در این مکان نخل کاشته است، بنا براین این منطقه « جابر » نام گذاری شده است. نخلستان جابر از آب سد جابر آب یاری می شوند، چنانکه شاعر می گوید:
| نخل جابر شط بغداد دارد | اگر باران نیاید آب دارد |
در پشتخه جابر بعد از باریدن باران خیر ( دمبل ) درست می‌شود، در فصل زمستان و بهار مردم برای گشت وتفریح به آنجا می روند. همچنین درخت های تنوهمندی مانند کنار و سمر نیز وجود دارد که گردشگران درسایه آنها اطراق می کنند. پشتخه جابر یکی از پشته‌های مشهور نزد مردم دهستان کوخرد است.
[ویرایش] منابع
- محمدیان، كوخردى ، محمد ، « شهرستان بستک و بخش کوخرد » ، ج1. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰5 میلادی.
- نگاره‌ها از: خالد یوسفی و عبداللطیف حیدریپور.
