هانری بکرل
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
آنری آنتوان بکرل (۱۸۵۲-۱۹۰۸) فیزیک‌دان فرانسوی ویکی از کاشفان پدیده پرتوزایی بود.
هانری بکرل در پاریس و در خانواده‌ای اهل علم زاده شد. تحصیلات خود را در پلی‌تکنیک پاریس و مدرسه پل‌ها و راه‌ها (پونز-اِ-شوسه) به‌پایان رساند. در ۱۸۹۲ به کرسی استادی در موزه ملی تاریخ طبیعی پاریس انتخاب شد. او سومین نفر از خانواده بکرل بود که به این سمت برگزیده می‌شد. در ۱۸۹۴ او مهندس ارشد وزارت راه و پل شد. در ۱۸۹۶ او در حالی‌که مشغول بررسی خاصیت فسفرسانس در نمک‌های اورانیوم بود، پدیده پرتوزایی را کشف کرد.
در ۱۹۰۳ همراه ماری و پی‌یر کوری جایزه نوبل فیزیک را «به‌خاطر خدمات برجسته‌ای که با کشف پرتوزایی خودبخودی» انجام داده بود، دریافت کرد.
«بکرل»، واحد اندازه‌گیری پرتوزایی، بنام اوست. دو چاله در ماه و مریخ هم به‌نام او نام‌گذاری شده است.
