مدائن
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
مدائن یا شهرگان، مجموعهای از چند شهر تیسفون، اسبانبر، سلوکیه و بغداد بود که در ساحل رود دجله ساختهشده بودند[۱] .
[ویرایش] پانویس
مدائن نامی است که اعراب بر شهر تیسفون در شرق دجله در عراق گذاشتهاند. مدائن پایتخت پادشاهان ساسانی ایران ملقب به کسری بوده و به گفته مورخین، شهری بزرگ و آباد بوده است. کاخ انو شیروان، از شاهان معروف سلسله ساسانی، نیز در مدائن بوده و بقایای ایوان آن که از بلندترین ایوانهای جهان است همچنان موجود است. این شهر در سال 14 هجری به تصرف مسلمانان در آمد. سلمان فارسی و حذیفه بن یمان، اصحاب مشهور پیامبر اسلام، مدت ها حاکم مدائن بودند و قبرشان اکنون در مدائن است. خاقانی، شاعر توانای ایرانی، قصیده پندآموز و مشهوری درباره مدائن و ایوان مدائن دارد که با این ابیات شروع می شود:
هان ای دل عبرت بین از دیده نظر هان *** ایوان مدائن را آئینه عبرت دان یک ره زه دجله منزل به مدائن کن *** وز دیده دوم دجله بر خاک مدائن دان