علینقی وزیری
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
علینقی وزيری در سال 1303 كلوپ موزیكال را تاسيس كرد كه در اين كلوپ هفته اي يكبار با شاگردان خود كنسرت مي داد. وي در سال 1304 اقدام به برگزاري سلسله كنسرت ها و سخنراني هايي در زمينه هنر و زيبا شناسي موسیقی كرد. رياست مدرسه موسیقی در سال 1307 به او محول شد و در حدود سال 1313 در اثر جديت در امر آموزش موسيقي توانست تدريس سرود را در برنامه درسي آموزش و پرورش دوره دبستان بگنجاند. او تا آغاز جنگ جهانی دوم در مقام رياست مدرسه عالي موسيقي انجام وظيفه كرد و سپس از كار كنار گذاشته شد. وي در اين دوران به تاليف كتاب هايي در زمينه هاي مختلف موسيقي پرداخت و مدتي نيز به عنوان استاد ممتاز، در دانشگاه زیبا شناسی هنر تدريس كرد و سرانجام در سال 1358 در تهران درگذشت.لازم به ذکر است که نامبرده یکی از اساتید روح الله خالقی (پدید آورنده سرود ای ایران) نیز بود و شخصا آهنگ نفت را به مناسبت ملی شدن نفت ایران ساخت که یک بار از رادیو ایران در همان زمان نیز پخش شد.
[ویرایش] آثار
آثار مكتوب : دستور تار وسه تار (دو جلد)، دستور ويولون (2 ج)، موسيقي نظري (3 بخش)، در عالم موسيقي وصنعت ( مجموعه خطابه ها)، سرودهاي مدارس، زيبا شناسي در هنر وطبيعت ( ترجمه و اقتباس)، تاريخ عمومي هنر و زيبا شناسي، سرودها از پندهاي سعدي و مجموعه نوشته هاي پراكنده ( به كوشش سيد عليرضا ميرعلي نقي).
آثار صوتي : صفحات گرامافون، شامل تكنوازي هاي تار، همنوازي ها( با ساز/ اركستر / آواز) از ساخته هاي خود همراه كلام حسين گل گلاب و ديگران . بازسازي شده ها توسط اركستر بزرگ راديو تهران، به رهبري روح الله خالقي و جواد معروفي.
آثار انتخابي : دخترك ژوليده، ژيمناستيك موزيكال (تكنوازي هاي تار)، شكايت ني مشتاق وپريشان، دوست
