عباسقلی گلشائیان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
عباسقلی گلشائیان (۱۳۲۲ هجری قمری-۱۳۶۹ هجری شمسی) دولت‌مرد ایرانی.
عباسقلی گلشائیان در تهران زاده شد. در پنج سالگی پدرش درگذشت و مدتی در فقر زیست. تحصیلات مقدماتی را در خانه انجام داد و سپس به مدرسه آلیانس فرانسز و بعد به دارالفنون رفت. بعد از تحصیل حقوق در مدرسه حقوق که عدلیه برپا کرده بود، وارد عدلیه شد و مورد توجه و حمایت علی‌اکبر داور قرار گرفت. نواختن تار را نزد غلامحسین درویش (درویش‌خان) آموخت و به گفته خودش درویش‌خان، و بعد داور، مانند پدر به او توجه می‌کردند.
مدتی به‌کار قضاوت پرداخت و بعد وزیر دارائی و نیز وزیر بازرگانی و اقتصاد ملی شد. یک دوره شهردار تهران بود و نیز استاندار استان‌های خراسان و فارس و آذربایجان گردید.
هنگامی که در کابینه ساعد وزیر دارائی بود در مذاکره با سر نویل گس، از مقامات شرکت نفت ایران و انگلیس، قرارداد مشهور به گس-گلشائیان را از سوی دولت ایران امضا کرد. این قرارداد، که به قرارداد الحاقی نیز معروف است با استقبال ملی‌گرایان ایران که خواستار ملی شدن نفت ایران بودند روبرو نشد و بالاخره به تصویب مجلس نیز نرسید.
نام گلشائیان چندبار به عنوان نخست‌وزیر احتمالی ایران مطرح شد ولی هیچگاه به این مقام نرسید.
[ویرایش] آثار
گذشته‌هاو اندیشه‌های زندگی یا خاطرات من، انتشارات اینشتین، تهران ۱۳۷۷
[ویرایش] منابع
میلانی، عباس. گلشائیان، دائرةالمعارف ایرانیکا
