سرناد (شوبرت)
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سرناد (به آلمانی standchen) در ر مینور نام قطعهٔ چهارم از مجموعهٔ آواز قو (آلمانی: Schwanengesang,) D. 957 اثر فرانتس شوبرت است. متن شعر این آواز سرودهٔ شاعر آلمانی لودویگ رلستاب (به آلمانی: Ludwig Rellstab) است. تاریخ انتشار این مجموعه آواز ۱۸۲۸ (میلادی) بود.
اصل قطعه برای پیانو و آواز نوشته شدهاست لیکن به خاطر محبوبیت این قطعه آرانژمانها گوناگونی برای سازهای مختلف ترتیب داده شدهاست. از جمله فرانتس لیست آن را برای پیانوی تنها آوانویسی کرد.[1]* همچنین گاه ویولن جای آوازهخوان مینشیند.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] متن آلمانی آواز به همراه ترجمهٔ فارسی
آوازهای من تورا نرمنرمک در شبهنگام میخوانند |
Leise flehen meine Lieder |
آن پچپچ، خشخش برگهای نازک در ماهتاب است |
Flüsternd schlanke Wipfel rauschen |
آیا آواز بلبان را میشنوی؟ آه! ملتمسانه تو را میخوانند |
Hörst die Nachtigallen schlagen? |
ایشان اشتیاق دل را میفهمند درد عشق را میدانند |
Sie verstehn des Busens Sehnen, |
بگذار تا اندرون سینهٔ تو را نیز بیاشوبند. دلبرا! مرا بشنو |
Laß auch dir die Brust bewegen, |
[ویرایش] بازتاب این اثر در ادبیات فارسی
صادق هدایت در داستان کوتاه «تجلی» از مجموعهٔ سگ ولگرد به این قطعه اشاره کردهاست: «ویولن را با احتیاط برداشت، شروع به زدن کرد. سرناد شوبرت بود.»
[ویرایش] پانویس
- ^ در واقع لیست تمام مجموعهٔ آواز قو را برای پیانوی تنها آوانویسی کردهاست.
[ویرایش] منابع
- هدایت، صادق. «تجلّی». سگ ولگرد. (از وبگاه sadeghhedayat.com)