رومن گری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

رومن گری ، (1980 - 1914) نویسنده ، فیلمنامه نویس . خلبان و سیاستمدار

فهرست مندرجات

۱ کودکی
۲ جوانی
۳ ازدواج
۴ مرگ
۵ آثار
۶ منبع

[ویرایش] کودکی

رومن گری با نام اصلی رومن کاسو Romain Kacew در 8 مه 1914 در شهر ویلینوس در کشور لیتوانی از مادر و پدری هنرپیشه به دنیا آمد. پدرش (که اطلاعات زیادی دربارهٔ وی وجود ندارد) کمی بعد از تولد رومن فوت کرد و او با مادرش Nina Kacew زندگی می‌کرد. وی 14 سال نخستین زندگی را در روسیه و لهستان سپری کرد. مادرش، که فردی بلند پرواز بود، ترتیبی داد تا فرزندش در زمینه‌های گوناگون آموزش ببیند، تا استعداد اصلی‌اش کشف شود. به همین دلیل به او زبان فرانسه را آموخت و بدین ترتیب، رومن در سن دوازده سالگی نخستین شعرش را به زبان فرانسه سرود. در سال 1928، رومن به همراه مادرش به شهر نیس در کشور فرانسه رفتند. رومن خاطرات نخستین سال‌های زندگی در فرانسه را در کتاب وعدهٔ سپیده دم Le promesse de l'aube،1960 نوشته ‌است.

[ویرایش] جوانی

در جنگ جهانی دوم وی به عنوان خلبان ابتدا در نیروی هوایی فرانسه (1940-1937) و سپس در نیروی هوایی فرانسه آزاد و نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا (1940-1945) در امریکا، روسیه و فلسطین مشغول به خدمت شد. او نگارش نخستین رمانش، تحصیلات اروپایی Education Europeen،1945 را مادامیکه در ارتش بود شروع کرد. در سال 1945، در فرانسه جایزهٔ منتقدین Prix des critique را دریافت کرد. همچنین به دلیل خدماتش در ارتش موفق به اخذ جوایز متعددی از ارتش شد.

پس از جنگ، رومن با مدرک حقوق، که از دانشگاه پاریس گرفته بود، و نیز با دیپلم زبان‌های اسلاو که از دانشگاه ورسای دریافت کرده بود، به عنوان دیپلمات در شهر‌های مختلف کار کرد. همچنین به عنوان سخنگوی هئیت نمایندگان فرانسوی سازمان ملل ابتدا در نیویورک و سپس در لندن به فعالیت پرداخت. پس از اقامت در نیویورک به دلیل خستگی به مدت سه ماه کار را رها کرد و در سال 1956 به نوشتن رمان "ریشه‌های بهشتی" (Les racines du cielو1960) پرداخت. این داستان نخستین رمان وی بود که برندهٔ جایزهٔ گنکور Prix des Goncourt شد.

[ویرایش] ازدواج

طی این سال‌ها وی دو بار ازدواج کرد. نخستین همسرش نویسنده‌ایی انگلیسی به نام لزلی بلانش Lesley Blanch بود. در سال 1963 از وی جدا شد و با هنرپیشه‌ایی به نام جین سیبرگ Jean Sebreg ازدواج کرد و مدت 7سال با او زندگی کرد. رومن زندگیش با سیبرگ را در کتابی به نام سگ سفید 1970،Chien Blanc به رشته تحریر درآورده است. حاصل این زندگی مشترک پسری به نام دیه گو Diego بود که مدتی را در اسپانیا با مدیره‌ایی زندگی می‌کرد. زندگی پسرش و این خانم الگوی رومن برای نقش‌های Momo و مادموزال رزا در رمان زندگی در پیش رو La vie devant soi,1975 شد.

رومن در دوران زندگی سیاسی‌اش حدود 12 رمان نوشت. در حقیقت نوشتن برای وی راه گریزی از واقعیت بود. به همین دلیل بسیاری از کار‌هایش را با نام مستعار می‌نوشت. نام‌هایی مانند:‌ Fosco Sinibaldi, Shatan Bogat , Emile Ajar. مادامیکه با نام مستعار امیلی آجر به نویسنده‌گی می‌پرداخت، تحت نامی به عنوان رومن گری نیز داستان می‌نوشت.

Gari، فرم امری فعلی با معنای "به دنیا آمدن" در زبان روسی است. به همین دلیل رومن مدل امریکایی شدهٔ این فعل رو به عنوان نام مستعار خود انتخاب کرد. البته این انتخاب تا حدودی به دلیل قهرمان رومن، گری کوپر (Gary Cooper) بود. کلمهٔ Ajar نیز به لحاظ معنایی نزدیک به کلمهٔ Gari است. این کلمه در زبان روسی به معنای "زندگی زغال سنگ" (Live Coals) می‌باشد.

وی دومین جایزهٔ گنکور Prix des Goncourt را با نام امیلی آجر به دلیل نوشتن رمان زندگی در پیش رو" به دست آورد. وی تنها نویسنده‌ایی است که دو مرتبه موفق به اخذ این جایزه شده است. این جایزه تنها یکبار به هر نویسنده ایی تعلق می گیرد. به دلیل اینکه وی این رمان را با نام مستعار نوشته بود برای دومین بار توانست این جایزه را دریافت کند، پسرعمویش پائول پالویچ، به جای وی این جایزه را دریافت کرد.رومن بعدها در کتابی به نام "زندگی و مرگ امیلی آجر" (La vie et mort d'emile Ajar) حقیقت را فاش کرد

وی همچنین فیلمنامه طولانی‌ترین روز و نیز فیلمنامه Kill را نوشت و این فیلم را با بازی همسر دوم خود کارگردانی کرد

[ویرایش] مرگ

رومن گری در 2 دسامبر 1980 بعد از مرگ همسرش در سال 1979 با شلیک گلوله‌ایی به زندگی خود خاتمه داد. وی در یادداشتی که از خود به جای گذاشته اینطور نوشته است "... دلیل این کار مرا باید در زندگینامه‌ام (شب آرام خواهد بود ، La nuit sera Calm, 1974) بیابید.