تنگ دالان
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تنَگ دالان متشکل از دو روستای کوچک است از توابع بخش مرکزی شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران واقع شده‌است.
فهرست مندرجات |
[ویرایش] محدوده تنَگ دالان
از شمال کوه، از جنوب رودبار، از مغرب کنچی، واز سمت مشرق به جيحون محدود می‌گردد.
[ویرایش] جمعیت
دارای ۳۵ خانوار و ۱۸۹ نفر جمعیت است. اما دالان روی تپه‌ای قرار دارد و ۲۴ خانوار و ۱۵۷ نفر جمعیت دارد. دارای مسجد، دبستان، و آب انبار برکه است. تنَگ دالان جای عملیات دلاوری «شمد لاوری، شیخ محمد لاوری» بوده بر ضد دزدان، چنانکه در کتاب مشایخ مدنی آمده است، که شمد لاوری دومین شایستگی خودرا در تنَگ دالان در برابر دزدان نشان داد. وقتی سید کنچی معروف به آقای کنچی برای شمد پیام فرستاد که دزدهای نفر مال وگله مردم را بغارت برده‌اند وبه‌طرف تنَگ دالان به حرکت هستند، شمد لاوری پیام فرستاد که تنَگ دالان که چیزی نیست اگر لازم شده مال مردم را از گلویه باباخان نفر هم بیرون می‌کشم. در آن زمان گروهی از دزدان بنام ((تُرک نَفرَ)) در منطقه مستقر بودند و همیشه مردم را غارت می‌کردند. داستان زندگی نامه «شمد لاوری» و کشته شدن ایشان در روستای ایلود بطور مستقل نوشته خواهد شد. چمشه ای در تنَگ دالان وجود دارد که حدود ۲۰۰۰ اصله نخل را آبیاری می‌نماید و ۵۰۰ من زمین زیر کشت دارد. جاده لار بندر عباس از تنَگ دالان می‌گذرد. یکی از شاعران محلی بنام «ملا محمد صالح دِهُنگی» شعری به سبک شاه نامه فردوسی سروده که چند صفحه‌است بنام جنگ نامه دالان که در این ابیات از دلاوران و پهلوانان درتنَگ دالان تمجید می‌نماید.
- شاعر چنین می‌گوید:
بنام خداوند رب کریم
بنظم آورم داستانی عظیم
کنم داستانی من از نو تمام
که باشد پسند همه خاص و عام
یکی جنگ نامه به نظم آورم
دلیران بمیدان رزم آورم
کنم وصف آن پهلوانان را
که مأوای دارند به دالان را
سپهدارشان هست عبدالغنی
بروز نبرد است چون بهمنی
بروز نبرد است اسفندیار
نمی‌ترسد از دُزد و تُرک و تـتار
یکی پهلوان است علی مَـد غلام
ببازو چو رستم بصولت چو سام
ببالا بلند است و لاغر میان
بصولت دلیر افکن و پهلوان
[ویرایش] شمد لاوری
«شمد لاوری» بسی دلاوریها در تنَگ دالان از خود نشان داده‌اند در برابر دزدان، ایشان از نوادگان شیخ حسن مدنی لاوری هستند که در سال ۱۳۲۴ خورشیدی توسط سرهنگ پالار نا جوانمردانه به قتل می‌رسد. شمد در این ابیات زیبا چنین می‌گوید:
| گهی که میل برنُو بَرق مـی داد | دز از قلعه جـوانی چـرخ می‌داد | |
| ســلام مـن بـه مـادر وارسانید | اگر نه بر جوانیم داد و بی داد |
سرگذشت شیخ محمد لاوری مشهور به «شمد لاوری» بطور جداگانه نوشته خواهد شد.
[ویرایش] منابع
- محمدیان، كوخردى ، محمد ، « شهرستان بستک و بخش کوخرد » ، ج1. چاپ اول، دبی: سال انتشار ۲۰۰5 میلادی.
|
|
 |
|---|---|
|
ازدی | انوه | ایلود | باغ نو | بامستان | برکه لاری | بست قلات | بسه | پیسه | تدرویه | تسان | تنگ تهر | تنَگ دالان | چاه بنارد | چاه دزدان | چاه سرمه | چاه قیل | خشوه | خلیل | دهتل | دهُنگ | زنگارد | سید احمدی | شیخ حضور | عالی قندی | فاریاب سنگویه | فتویه | کنچی | کوهیج | گُتاو | گلویه | گود گز | لاور زیر | رودخانه شور گوده | لرد بستو | مردنو | مروا | مورد | ناخهری |
|
