Δημήτριος Τόφαλος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Δημήτριος Τόφαλος (1882 - 15 Νοεμβρίου 1966) ήταν αθλητής της άρσης βαρών. Γενήθηκε στην Πάτρα το 1882. Το 1899 γράφεται στην ΓΕ Πατρών και παρόλο το ελάττωμα που είχε (σε ηλικία 12 ετών είχε ένα ατύχημα που είχε σαν συνέπεια το ένα του χέρι να είναι πιο μικρό) πέτυχε όλες τις πρώτες νίκες στην άρση βαρών και έγινε διάσημος στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Πάμπολλες φορές πρωταθλητής Ελλάδος και πρώτος με παγκόσμιο ρεκόρ στην μεσολυμπιάδα του 1906 στην Αθήνα, το ρεκόρ που κατέρριψε ήταν επίσης δικό του από το 1904. Δεν ευτύχησε να λάβει μέρος σε Ολυμπιάδα γιατί το 1904 στο Σαίντ Λιούις αρρώστησε κατά το ταξείδι και αναγκάστηκε να νοσηλευτεί σε νοσοκομείο στην Αμβέρσα, ενώ το 1908 το πρόγραμμα των αγώνων δεν συμπεριελάμβανε την άρση βαρών. Μάλιστα το 1904 για να πραγματοποιήσει το ταξείδι έγινε έρανος ώστε να συγκεντρωθεί το ποσό που χρειαζόταν, το οποίο ήταν υπέρογκο για την εποχή.
Το 1906 μετά το τέλος της μεσολυμπιάδας, κατά την επιστροφή του στην Πάτρα, οι πατρινοί του επιφύλαξαν πρωτοφανή υποδοχή με αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό ότι στον σταθμό τον περίμεναν 6,000 περίπου Πατρινοί. Το παγκόσμιο ρεκόρ του διατηρήθηκε μέχρι το 1914. Αργότερα έφυγε για την Αμερική όπου έκανε μεγάλη καριέρα σαν αθλητής της ελευθέρας πάλης (κάτς), ενώ έκανε και καριέρα τενόρου. Το 1966, διάσημος πλέον, επέστρεψε στην Πάτρα όπου έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Είχε κατακτήσει 140 έπαθλα στην άρση βαρών και 251 στην ελευθέρα πάλη (κάτς). Στην Αμερική ήταν μάνατζερ και προπονητής του Τζίμι Λόντου. Η Πάτρα τον τίμησε, δίνοντας το όνομά του σε οδό της πόλης αλλά και στο Κλειστό γυμναστήριο στο Προάστειο Πατρών.
