Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο όρος Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης ή και Σύμφωνο Μολότωφ - Ρίμπεντροπ χαρακτηρίζει το σύμφωνο μη επίθεσης που υπογράφουν στις 23 Αυγούστου 1939 στη Μόσχα ο γερμανός Υπουργός Εξωτερικών Γιοαχίμ φον Ρίμπεντροπ (Joachim von Ribbentrop) και ο Υπουργός Εξωτερικών της Σοβιετικής Ένώσεως, Βιατσεσλάβ Μιχαήλοβιτς Μολότωφ (Vjačeslav Michajlovič Molotov).
Πίνακας περιεχομένων |
[Επεξεργασία] Πολιτικές συνθήκες
Ο Χίτλερ θέλει να αποφύγει με κάθε τρόπο τον πόλεμο των δυο μετώπων, όπως υπήρξε για την Γερμανία ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος του 1914. Έτσι, για να μη του γίνει εμπόδιο η Σοβιετική Ένωση στον πόλεμο που σχεδιάζει κατά της Πολωνίας υπογράφεται στις 23 Αυγούστου 1939 το Σύμφωνο μη Επίθεσης μεταξύ της Σοβιετικής Ένωσης και της Γερμανίας. Τώρα ο Χίτλερ μπορεί να ασχοληθεί με την Πολωνία, δίχως τον κίνδυνο να τον εμποδίσει η Σοβιετική Ένωση, ενώ ο Στάλιν, ο οποίος γνωρίζει καλά την επιθυμία του Χίτλερ να αποκτήσει "ζωτικό χώρο" για τους Γερμανούς στην ανατολική Ευρώπη και στη Σοβιετική Ένωση (βλ. Mein Kampf), κερδίζει χρόνο να προετοιμάσει τον Ερυθρό Στρατό και την οικονομία της Σοβιετικής Ένωσης για να μπορεί να αντισταθεί σε πιθανή επίθεση των ναζιστικών δυνάμεων.
[Επεξεργασία] Περιεχόμενο
Με την συμφωνία αυτή οι δύο χώρες υποχρεώνονται να μην επιτεθεί η μία στην άλλη. Επίσης καθεμία πρέπει να μείνει ουδέτερη, αν η άλλη αναμιχθεί σε πόλεμο.
[Επεξεργασία] Το μυστικό συμπληρωματικό πρωτόκολλο
Εκτός αυτού σε μυστικό συμπληρωματικό πρωτόκολλο αποφασίζεται η δημιουργία γερμανικών και σοβιετικών σφαιρών επιρροής στην Ευρώπη:
- H Πολωνία θα χωριστεί μεταξύ των δύο χωρών με σύνορα τους ποταμούς Νάρεφ, Βίστουλα και Σαν.
- Με εξαίρεση την Λιθουανία οι βαλτικές χώρες και η Φινλανδία θα ανήκουν στη σοβιετική σφαίρα επιρροής.
- Oι γερμανικές μειονότητες της σοβιετικής σφαίρας (υπάρχουν στις βαλτικές χώρες, στην Βεσσαραβία και στην Μπουκοβίνα) θα πρέπει να την εγκαταλείψουν.
[Επεξεργασία] Συνέπειες
Το Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη Επίθεσης αποτελεί σοκ για τη Δύση, επειδή έτσι χάνει έναν πιθανό σύμμαχο (τον Στάλιν) ενώ ο Χίτλερ με την υπόσχεση ουδετερότητας εξασφαλίζει ελευθερία κινήσεων όσον αφορά τον πόλεμο που προετοιμάζει κατά της Πολωνίας.
Παράλληλα όμως προσφέρει στους Σοβιετικους την δυνατότητα να εξοπλιστούν, αφού μέχρι τομ Ιούνιο του 1941 είχαν καταφέρει με ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα στρατικοποίησης να ανανεώσουν μέρος του διαλυμένου απο τις εκκαθαρίσεις στρατού τους. Έτσι αποδεικνύεται πως το Γερμανοσοβιετικό σύμφωνο μη επίθεσης τελικώς βοήθησε τους Σοβιετικούς να αποκρούσουν την Γερμανική επίθεση, αφού τους αντιμετώπισαν μετά τις εκστρατείες τους στην Γαλλία και τα Βαλκάνια.
Λίγες μέρες μετά την έναρξη του πολέμου (αρχές Σεπτεμβρίου) η Πολωνία έχει νικηθεί, αφού της είναι αδύνατο να αποκρούσει συγχρόνως τους γερμανούς και τους σοβιετικούς. Οι νικητές μοιράζονται την Πολωνία όπως συμφώνησαν και μετακινούν τα σύνορά τους αναλόγως. Βάσει όμως μιας συμφωνίας της 28 Σεπτεμβρίου, στην οποία τροποποιείται το Σύμφωνο μη Επίθεσης, η Λιθουανία περνά στην σοβιετική σφαίρα επιρροής ενώ η Γερμανία παίρνει ένα μεγαλύτερο μέρος της κατακτημένης Πολωνίας (μέχρι τον ποταμό Μπουγκ).
Το 1940 η Σοβιετική Ένωση κατακτά μέρη της Ρουμανίας (Βεσσαραβία και βόρεια Μπουκοβίνα, η οποία σήμερα ανήκει στην Ουκρανία). Επίσης εισβάλλει και στις βαλτικές χώρες Εσθονία, Λετονία και Λιθουανία, που ενσωματώνονται στην Σοβιετική Ένωση.
Στις 22 Ιουνίου του 1941 ο Χίτλερ παραβιάζει την συνθήκη και επιτίθεται στην Σοβιετική Ένωση (Επιχείρηση Μπαρμπαρόσα).
