Rusko-Turski Rat
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Rusko-Turski rat (1676.-1681. godine), je rat između Rusije i Osmanskog carstva, uzrokovan širenjem osmanske agresije u drugoj polovini 17. stoljeća. Poslje zauzeća regije Podolia u Poljsko-Turskom ratu (1672.-1676. godine),osmanska vlast je nastojala proširiti svoju vlast na desne granice Ukraine, uz podršku vazala (od 1669. godine) hetmana Petra Dorošenka. Pismo, koje je propagiralo tursku politiku, izazvalo je nezadovoljstvo mnogih ukrainskih kozaka, koji su izabrali Ivana Samoilovića (hetmana lijeve granice Ukraine), kao jedinog hetmana čitave Ukraine u 1674. godine.
Dorošenko je odlučio da uzvrati udarac, te je 1676. godine njegova armija od 12.000 ljudi okupirala grad Čigirin, računajuči, da će im se turksko-tatarska vojska pridružiti. Međutim, Ruske i Ukrainske snage, pod komandom Samoilovića i Grigorija Romodanovskog, su opkolile Čigirin i primorali Došenka na predaju. Ostavljajući garnizon u Čigirinu, Ruske i Ukrainske vojske su se povukle na lijevu obalu rijeke Dnjepar. Turkski sultan odredio je Jurija Kmelnitskog, hetmana desne granice Ukraine, koji je u to vrijeme bio sultanov zarobljenik. U julu 1677. godine, sultan je naredio njegovoj armiji (120.000 ljudi), pod komandom Ibrahima Paše, da krene prema Čigirinu.
U julu 1678. godine, turkska armija (sa približno 200.000 ljudi) velikog vezira Kara Mustafe je ponovo okupirala Čigirin. Ruske i Ukrainske armije (120.000 ljudi) su se probile kroz turkske odbranbene snage, međutim, Turci su već uspjeli okupirati Čigirin 11. augusta. Ruska armija se povukla preko Dnjepra, protjeravši potučenu tursku armiju, koja ih je napokon ostavila na miru.
Od 1679.-1680. godine, Rusi su odbijali napade krimskih Tatara, te su potpisali Bakčisarajski mirovni ugovor 3. januara 1681. godine, koji je uspustavio Rusko-Turksku granicu dolinom Dnjepra.
