Luk (oblik)
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Luk u arhitekturi predstavlja naziv za zaobljenu konstrukciju koja je u stanju nositi veliku težinu (npr. vrata u kamenom zidu).
Luk se prvi put razvio u Mezopotamiji, Asiriji, starom Egiptu te Etruriji. Kasnije su ga usavršili Rimljani. U srednjem vijeku luk je postao važna tehnika gradnje katedrala.